από τον James Ehlers

Οι ποταμοί υφαίνουν το ύφασμα για τη ζωή μας ως Vermonters, άνθρωποι που ζουν και γιορτάζουν το ύπαιθρο. Οι λίμνες – τα μέρη που κολυμπάμε, σκάφη, κουπί και ψάρια – αγνοούμε την ποιότητα ζωής μας.

Ως πρώην καπετάνιος ιστιοπλοΐας, επαγγελματικός οδηγός αλιείας και κυνηγιού και τώρα ηγέτης μιας οργάνωσης διατήρησης, το Water έχει περάσει από τη ζωή μου εδώ στο Βερμόντ. Το κάνει τώρα για τα παιδιά μου και, περιμένω για πολλές ανάγνωση αυτό.

Στη Lake Champlain International (LCI), την οργάνωση που είμαι τυχερός που οδηγώ, βλέπω από πρώτο χέρι τόσο την οικονομική αξία όσο και την κοινωνική αξία των υδάτων μας. Για τα τελευταία 34 χρόνια, η LCI έχει τραβήξει δεκάδες χιλιάδες ψαράδες από όλη τη χώρα για να γιορτάσει την οικογένεια, τους φίλους και την αλιεία του Derby της Ημέρας του Πατέρα που βάζουμε κάθε Ιούνιο στη λίμνη Champlain και τους παραποτάμους της. Σχεδόν 5.000 συμμετείχαν σε αυτό το προηγούμενο Σαββατοκύριακο Derby, ένα τελετουργικό για πολλές οικογένειες και το Marquee Fundraiser για την υποστήριξη των κολυμβητών, πόσιμων, ψαριών. Η αλιεία είναι τελετουργία για πολλές από αυτές τις οικογένειες. Μερικοί έχουν ανταλλάξει τους όρκους του γάμου στην εκδήλωση. Άλλοι έχουν πάρει κυριολεκτικά τα καπέλα LCI και τα μπλουζάκια τους για τα σοβαρά μαζί τους.

Οι ψαράδες τροφοδοτούν επίσης την οικονομία μας, φέρνοντας έγχυση ύψους 200 εκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο. Τα περισσότερα από αυτά τα δολάρια δαπανώνται στις αγροτικές μας κοινότητες όπου αυτά τα εισοδήματα δεν είναι μόνο κερασάκι στην τούρτα, αλλά το ίδιο το κέικ. Αυτά είναι χρήματα που έρχονται σε ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν φύλλα στα δέντρα ή το χιόνι στις πλαγιές, αλλά είναι χρήματα που εξαρτώνται από το καθαρό νερό και την υγιή αλιεία, που δείχνει για άλλη μια φορά πώς η οικονομία και η οικολογία μας συνδέονται ολοκληρωτικά. Με αυτή την προοπτική και μια μεγάλη αίσθηση ευθύνης, ότι η μέθοδος μας όλο το χρόνο οι προσπάθειές μας για την αντιμετώπιση των κινδύνων που τώρα τίθενται στην ποιότητα των υδάτων μας.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, η ολέθρια ρύπανση θρεπτικών ουσιών και παθογόνων από τη βιομηχανική γεωργία και το αναπτυγμένο τοπίο έχουν προκαλέσει όλεθρο στα νερά μας και σε κοινότητες όπως ο St. Albans, η λίμνη Carmi, το Bridport, το Panton, το Burlington, το Newport, το Shelburne και πολλοί άλλοι . Τα επίσημα κλείσιμο της παραλίας συμβαίνουν τώρα με μεγαλύτερη συχνότητα. Ορισμένες κοινότητες της λίμνης Champlain πηγαίνουν χωρίς δημοτικό νερό για εβδομάδες, ανάλογα με τα δεξαμενόπλοια φορτηγά νερό ή μετατρέποντας σε εμπορικό εμφιαλωμένο νερό. Η σήψη των ψαριών συσσωρεύεται στις ακτές που απαιτούν προσπάθειες καθαρισμού σε ολόκληρη την κοινότητα. Τα μπλε-πράσινα φύκια ανθίζουν πνιγμένα στο κόλπο Mississquoi και νότια μέρη της λίμνης, στέλνοντας θειώδεις οσμές και ουσιαστικά κλείνοντας τα νερά. Στη Γεωργία, όπου το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα κακό, οι ιδιότητες της λίμνης έχουν χάσει αξία, προκαλώντας τη μείωση του μεγάλου καταλόγου κατά 1,8 εκατομμύρια δολάρια.

Κατά τη διάρκεια αυτού του υγρού Μαΐου και του Ιουνίου, είδαμε πολύ περισσότερες από 34 διαρροές λυμάτων να στέλνουν τα πάντα, από φωσφόρο έως κοπράνες στη λίμνη Champlain. Πάνω από 25 ημέρες, πέντε διαρροές στο Vergennes μόνο διέθεταν 700.000 γαλόνια στο Otter Creek – το ισοδύναμο των 116 φορτηγών γάλακτος μπορούν να μεταφέρουν. Αυτές οι διαρροές είναι νόμιμες, αναπόφευκτες, λένε μερικοί, λόγω των μονάδων επεξεργασίας αποχέτευσης και επεξεργασίας νερού. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε σε ένα κράτος σεβαστό για την περιβαλλοντική του ηθική.

Το νομοσχέδιο για το καθαρό νερό του Βερμόντ που υπογράφηκε στον νόμο τον περασμένο Ιούνιο και άλλες πρόσφατες νομοθετικές προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης των υδάτων μας, ίσως ήταν πολιτική επιτυχία. Προτείνουν βήματα για τη βελτίωση των γεωργικών πρακτικών και τον περιορισμό της εκροής των αγροκτημάτων και των οδών. Αλλά εξακολουθούμε να αφήνουμε ένα οικολογικό χάος. Εάν βασιζόμαστε στο ίδιο είδος σκέψης που δημιούργησε το πρόβλημα για να το επιλύσουμε – η ψευδή προϋπόθεση ότι η αραίωση είναι η υπηρεσία για τη ρύπανση – θα έπρεπε να περιμένουμε πολύ περισσότερα κλεισίματα στην παραλία, πολύ περισσότερα προβλήματα πόσιμου νερού, πολύ πιο χαμένα έσοδα τουρισμού και αναψυχής . Αυτό θα έχει επιπτώσεις στον φόρο ακίνητης περιουσίας και τις επιπτώσεις της χρηματοδότησης της εκπαίδευσης, και ειλικρινά, θα οδηγήσει σε πολύ περισσότερη δυστυχία.

Με μεγάλες προκλήσεις έρχονται όμως μεγάλες ευκαιρίες. Όταν αρκετοί από εμάς τραβούμε μαζί για να απαιτήσουμε λύσεις του 21ου αιώνα από τους τοπικούς, κρατικούς και ομοσπονδιακούς αξιωματούχους μας, από τους ηγέτες της εταιρείας μας και από τον εαυτό μας μπορούμε και θα επηρεάσουμε μια οικονομία καθαρού νερού. Συνεργαζόμενοι με τους βασικούς νόμους της φυσικής και της χημείας, αντί να τους αγνοήσουμε καθώς προσπαθήσαμε να τελειώσουμε με τώρα προφανές φρικτές επιπτώσεις, μπορούμε να μετατρέψουμε αυτό που σήμερα αναγνωρίζουμε ως απόβλητα που ρυπαίνουν το περιβάλλον μας σε ένα εμπορεύμα Αποκαταστήστε τα νερά μας αναψυχής.

Οι υπηρεσίες είναι πολύπλευρες, αλλά υπάρχουν. Οι αντιδραστήρες που τροφοδοτούνται με θρεπτικά συστατικά που τροφοδοτούνται από τη σύλληψη των φυκών και τη μετατροπή-διακεκριμένο-την έμφυτη ενέργεια στα τρέχοντα ρεύματα “αποβλήτων” μας σε βιοπλαστικά, φυσικά χρωματικά, πρώτες ύλες και σταθερά προϊόντα λιπασμάτων. Σε όλο τον κόσμο, τα φυτά βιοαερίου μετατρέπουν τα περιττώματα ανθρώπων και ζώων σε χρησιμοποιήσιμα καύσιμα και ηλεκτρική ενέργεια. Οι οικολογικές τουαλέτες κομποστοποίησης μπορούν να μας ανακουφίσουν από την εξάρτησή μας από τις ακριβές, μη βιώσιμες συγκεντρωτικές εγκαταστάσεις λυμάτων στις αγροτικές κοινότητες. Τα συστήματα φυγοκέντρησης μπορούν να μετατρέψουν τα υγρά απόβλητα σε στερεό φωσφόρο που αρνείται το DEPnull